Gazy jelitowe i wzdęcia ― czym są i skąd się biorą
Gazy są naturalnie obecne w świetle jelita. Pochodzą z powietrza połykanego podczas spożywania posiłków czy mówienia oraz z fermentacji jelitowej, zachodzącej głównie w jelicie grubym. Gazy, w zależności od pochodzenia, charakteryzują się również innym składem. W połykanym powietrzu obecne są przede wszystkim azot i tlen. Z kolei gazy pochodzące z metabolizmu bakteryjnego w jelicie mają bardziej zróżnicowany skład i wyróżniamy w nich gazy bezwonne tj. dwutlenek węgla, metan i wodór, a także gazy nadające specyficzną woń – siarkowodór i inne pochodne siarkowe. Ilość i rodzaj gazów pochodzących z fermentacji zależą od rodzaju spożywanych pokarmów, składu flory jelitowej oraz sprawności pasażu jelitowego. W warunkach fizjologicznych objętość gazu w jelicie wynosi zwykle 200 ml, a łączna dobowa objętość wydalanych wiatrów wynosi do 600 ml. Zdrowy człowiek wydala gazy (pot. „wiatry”) od kilkunastu do 24 razy na dobę [mp.pl gazy]
W wyniku nadmiernego gromadzenia się gazów w przewodzie pokarmowym dochodzi do pojawienia się dyskomfortu w obrębie jamy brzusznej, uczucia pełności, napięcia, a niekiedy nawet bólu, czyli do wystąpienia wzdęć. Szacuje się, że okresowo wzdęcia występują nawet u 30% dorosłych; dwukrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Objaw ten zazwyczaj ulega nasileniu po posiłkach, szczególnie tych odbiegających w swoim składzie i objętości od codziennej diety np. podczas bankietów, przyjęć czy rodzinnych uroczystości.
Zwiększenie ilości gazów jelitowych może być spowodowane:
- spożywaniem pokarmów uznawanych za gazotwórcze (fasola, kapusta, ziemniaki, śliwki, mleko);
- zwiększonym połykaniem powietrza, np. podczas palenia papierosów, żucia gumy oraz picia napojów gazowanych;
- upośledzeniem trawienia i wchłaniania w jelicie cienkim oraz spowolnieniem pasażu jelitowego, które przyczyniają się do zwiększenia ilości substratów fermentujących w jelicie grubym.
- czynnikami psychologicznymi np. wstrzymywaniem odbijania połkniętego powietrza lub wydalania gazów w miejscach publicznych.
Symetykon
Symetykon jest substancją powszechnie stosowaną w łagodzeniu wzdęć. Zmniejsza dyskomfort spowodowany obecnością nadmiaru gazu w przewodzie pokarmowym. Po raz pierwszy został zatwierdzony przez FDA w 1952 roku, jako produkt leczniczy. Aktualnie ze względu na jego fizyczny i miejscowy mechanizm działania na rynku farmaceutycznym obserwujemy coraz częstszą rejestracje produktów z symetykonem w kategorii wyrobów medycznych.
Mechanizm działania
Symetykon to związek silikonowy, działający jako miejscowy środek powierzchniowo czynny, zmniejszający napięcie powierzchniowe pęcherzyków gazu w jelitach. Działanie to powoduje pękanie pęcherzyków gazu, ułatwiające ich usunięcie. Substancja nie wchłania się z przewodu pokarmowego, nie wywołuje więc działania ogólnoustrojowego. Jest wydalana z organizmu wraz z kałem. Symetykon cechuje się nie tylko wysoką skutecznością działania, ale również wysokim bezpieczeństwem.
Zastosowanie:
Symetykon podawany jest doustnie. W przypadku wzdęć, u dzieci powyżej 12 roku życia i dorosłych jednorazowo można podać nawet 240 mg symetykonu do 4 razy dziennie (łącznie max 960 mg). W celu przygotowania do przeprowadzenia badań diagnostycznych w obrębie jamy brzusznej, podaje się 240 mg symetykonu w dniu poprzedzającym badanie i taką samą ilość w dniu badania. Przyjęcie substancji powinno być połączone ze spożyciem dużej ilości wody (ok. 1 szklanki), co zapewni optymalne jej działanie.
Autor
Pion R&D, Curtis Health Caps
